ที่คนโกงกัน เพราะคิดว่าคนที่เสียหาย คือคนอื่น ไม่ใช่เรา ไม่ว่าจะอาชีพไหนก็ตาม
ถ้าโกงเงินภาษีประชาชน อาจไม่มีคนเห็น ซ้ำร้ายยังไม่มีคู่กรณีเจ้าของเงินที่จะตามจี้เอาเรื่องอีกด้วย
ถ้าโกงเงินภาษีประชาชน อาจไม่มีคนเห็น ซ้ำร้ายยังไม่มีคู่กรณีเจ้าของเงินที่จะตามจี้เอาเรื่องอีกด้วย
สำหรับนักการเมืองขี้โกง
ถ้าคิดใหม่ว่า เงินทุกบาททุกสตางค์ เป็นของตัวเรา
รับรองได้ว่า ไม่มีใครคิดจะโกงเงินตัวเอง แน่นอน
ถ้าเป็นนักเรียน นิสิต นักศึกษา ที่ต้องรวบรวมเงินเพื่อนๆเพื่อเป็นกองกลาง ถ้าคนที่ถือเงินคิดได้ว่า เงินทั้งหมดนี้ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเขาเอง เขาคงจะใช้เงินได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด และไม่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย แม้จะไม่ได้คอรัปชั่นก็ตาม
สมมติคุณมีเงิน 100 จัดสรรไว้ใช้สร้างบ้านที่คุณรัก คุณไม่มีทางบอกผู้รับเหมาว่าสร้างแค่ 80 ส่วนที่เหลือ 20 เราเอามาแบ่งกัน ตรงกันข้ามคุณจะควบคุมเขาให้งานออกมาดีที่สุด เพราะมันเป็นเงินของคุณเอง
ถ้าคิดได้ว่า เงินทุกบาททุกสตางค์ เป็นเงินของเรา
รับรองได้ว่า ไม่มีใครที่จะใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย แน่นอน
ถ้าลองไปถามเศรษฐีแต่ละคน ไม่ว่าเขาจะมีเงินมหาศาลเท่าไร แต่เขาใช้จ่ายอย่างประหยัดทุกคน และทุกบาทที่เขาจ่ายออกไปต้องก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด ไม่ว่าจะใช้ส่วนตัวหรือใช้การกุศล เพราะมันเป็นเงินของเขาเอง
สมมติคุณต้องกินข้าววันละ 3 มื้อ คงไม่มีใครกินข้าวกลางวันสุดหรูมื้อละพัน มื้อละหมื่น มื้อละแสนทุกวัน ถ้าคุณใช้เงินของตัวเอง
การโกงแก้ได้ เพียงแค่พลิกวิธีคิดส่วนตัว ไม่ต้องมัวรอคนอื่นมารณรงค์
ความยากมันอยู่ที่ต้องจินตนาการให้ได้ว่า งบประมาณส่วนรวมนั้น คือเงินจากน้ำพักน้ำแรงของเราเอง
อย่าไปตำหนิเขาเลยครับ นักการเมืองเขาไม่อยากโกงหรอก ถ้าไม่มากพอ
แต่สำหรับชาวบ้านคนดีๆทั่วไป เขาไม่อยากโกงหรอก ถ้าไม่มากพอและไม่จำเป็น
ฉะนั้นคนจะดีหรือไม่ ต้องดูตอนที่เขามีโอกาสโกง แล้วเขาโกงหรือไม่...
โดย จัฐสิพศ เลิศชัยประเสริฐ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น