ว่าด้วยเรื่อง กทม. ในวันที่น้ำนอง
คุณคิดว่าเมืองมรดกโลก
หรือเมืองต่างๆที่จะได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติของโลก
เขาปล่อยให้การพัฒนาเป็นไปตามยถากรรมใช่หรือไม่?
สำหรับเมืองกทม.
ที่เป็นจุดหมายปลายทางในฝันอันดับต้นๆของชาวต่างชาติทั่วโลก ผู้บริหารจะปล่อยให้สภาพของเมืองและการพัฒนาเป็นไปตามธรรมชาติดีหรือไม่?
กว่าสิบปีที่ผ่านมาสถานที่หลายแห่งถูกปล่อยให้เสื่อมโทรมตามยถากรรม
โดยเฉพาะที่สำคัญ คือ พื้นที่ในย่านแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นสิทธิของเอกชน
จะไม่ได้รับการดูแลให้เหมาะสมแก่การเป็นภาพลักษณ์ที่ส่งผ่านไปยังสายตาของชาวโลก
พื้นที่ภายในกทม.จำเป็นต้องได้รับการพัฒนาอย่างมีแบบแผน
แทนการจะปล่อยให้ชำรุดทรุดโทรม โดยเฉพาะสถานที่หลายแห่งใกล้แหล่งท่องเที่ยว และพื้นที่ชั้นในของเมืองกรุง
เช่น แยกประตูผี เสาชิงช้า อาคารโดยรอบจวนผู้ว่ากทม. วงเวียนโอเดี่ยน ท่าพระจันทร์
ฯลฯ
ถ้าเราปรับทัศนียภาพให้สวยงาม
คงความเป็นเอกลักษณ์ของสยามเมืองยิ้ม ตรึงตราประทับใจทุกสายตาที่ทอดผ่าน
น่าจะทำได้ไม่ยาก
เนื่องจากประเทศไทยมีศิลปินที่โด่งดังและมากความสามารถมากมาย
เงินลงทุนจำนวนไม่มากที่ส่งผลลัพธ์สู่สังคมระยะยาว
น่าจะดีกว่าจัดงานแสดงเสียงสีไม่กี่วันหลายสิบล้านใช่หรือไม่?
ถ้าจะให้เห็นภาพชัดๆ
คงเปรียบเทียบได้กับสถานีรถไฟสนามไชย ที่ตกแต่งสวยงามอร่ามตา เป็นจุดขายที่ไม่ได้สร้างมาเพียงเพื่อให้ใช้ได้
แต่ต้องดึงดูดให้คนได้มาใช้ด้วย
จริงๆถือว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่า
ถ้าจะเพิ่มอีกสัก 3-4 สถานี ตกแต่งให้เป็นเอกลักษณ์ของหัวเมืองทั้ง 4
ทิศ (เหนือ ใต้ ออก ตก) คงจะเรียกเสียงฮือฮา เป็นประตูสู่ภาคต่างๆของประเทศได้เป็นอย่างดี
โดยเฉพาะในยุคโซแชะ
แทบทุกคนบนโลกสามารถถ่ายรูปได้ทุกที่ และแชร์ทางโซเชี่ยวให้เพื่อนๆเขาได้เห็น
ความสวยงามที่ลงทุนไปจะกระจายไปสู่สายตาคนทั่วโลกทันที
ประกอบกับชื่อเสียงทุนเดิมของประเทศไทยด้วยแล้ว
น่าจะยิ่งช่วยให้ลูกค้าชาวต่างชาติเข้ามาใช้จ่ายให้เงินสะพัด
ตกสู่กระเป๋าของชุมชนคนไทยมากขึ้นมากๆ
โดย จัฐสิพศ เลิศชัยประเสริฐ
